يا شغلانى بيكى وحالى فيك ما هو حالى:
انا فيه أيام ضيعتها وانتى مش على بالى،من يوم معرفت طريقك وحالى مش حالى،لامت عليه الرجال،علشان هما ما شافوش حالى،بتلمنى ليه يا لايم طب ابعد ليصيبك حالى،وتخش دير الغرام وتصبح بقا مبتلى،اوصيك يالى ابتليت ما تجلس فى دار خالى،اجلس بريح مبتلى واسلك تكون سالك،يا مريد الحب اسلك علشان بيهم تكون سالك،وتعيش على ارضهم،وتجلس كمان حيهم،وتحظى ليله بوردهم،وتشرب شراب حالى،يا ليله مريدك اتى يلا شفيه عايز ايه،يا صفوه الصفوه يا معنى وعطرة،يا درك درك حال المريد،يا اشارة لينا،اللى على درك حال الرجال بيعيشوه فى جمال،بيسبتوه فى الادارة،ويبقى الضرب فيه مليان.
على الباب شرب شراب احكام،لما انضرب سكن الضرب وشاهد بيها،وجالو البها،دخل فى دايرة رضاهم ويشرب من الفيضان،بيدخلوه الادارة،ويمضوله على الفرمان،بقالو مصروف ويخش دير فيه المريد سباح واللى عرف انعرف،لما انورد مسا وصباح شاف ورودهم فى بساتنهم والمسك عندهم فاح،شيل الستار وورينى السريان،اللى سرا بيكم بتملكوه الابواب،من على الباب خدو من الرجال اقوال شاهدو مع المعرفه وبقالهم حضرة ومشرفه كل اللى عاش فى بيان،ابن الطريق لو سلك يبقالو عندهم مكان،ويأسسوه بالحال بيبنى دارها فى دوارها.
البنت متحضرا ومشغلى الاجراس وفى ليل ضحاها،تلقى ضحاها مجمعه الحراس،على الباب ياخد الولد يرقيه،اللى يصون السر يخدة الرجال ويعلوه،يا نازل الحى حاسب من اللى فيه،اللى تنقا تنقا،ياخدوه الرجال فى الساحه ويعلو الرتب ليه،يعيش فى حب الرجال،والرمز علم فيه،يا ترى ايه العلامه اللى تركوها فيه،واللى ترك انترك متمرتش الرباية فيه،الرمز فى الكاس والسلك لمس فيه،جاتلو الاشارة معنويه والحب ذات فى قلبه النار،واللى بيحب بتبان على الانوار،اصل الحب بيعلم الاسرار،خمر الجلاله طاب والخمر مع الخمار.
اللى درا اندرى عايش مع بكاه،خايف وشايف وسامع كل ما يراه،ابن المدد لو سليم يبقا سلاحه معاه،وديما يجدد بالندى معنا،يا ابن الطريق انتبه،اللى تعين تبين سكينه الرجال ذبحاه،ابن المدد فى المدد فى المعنى ليه معناه،واحد الغرام دلعه والتانى دمع العيون عطاه،مريد وقلبه اتصل قلى مين اللى رواه،اللى على بينه غربال الطريق نقاه.
على الباب شرب شراب احكام،لما انضرب سكن الضرب وشاهد بيها،وجالو البها،دخل فى دايرة رضاهم ويشرب من الفيضان،بيدخلوه الادارة،ويمضوله على الفرمان،بقالو مصروف ويخش دير فيه المريد سباح واللى عرف انعرف،لما انورد مسا وصباح شاف ورودهم فى بساتنهم والمسك عندهم فاح،شيل الستار وورينى السريان،اللى سرا بيكم بتملكوه الابواب،من على الباب خدو من الرجال اقوال شاهدو مع المعرفه وبقالهم حضرة ومشرفه كل اللى عاش فى بيان،ابن الطريق لو سلك يبقالو عندهم مكان،ويأسسوه بالحال بيبنى دارها فى دوارها.
البنت متحضرا ومشغلى الاجراس وفى ليل ضحاها،تلقى ضحاها مجمعه الحراس،على الباب ياخد الولد يرقيه،اللى يصون السر يخدة الرجال ويعلوه،يا نازل الحى حاسب من اللى فيه،اللى تنقا تنقا،ياخدوه الرجال فى الساحه ويعلو الرتب ليه،يعيش فى حب الرجال،والرمز علم فيه،يا ترى ايه العلامه اللى تركوها فيه،واللى ترك انترك متمرتش الرباية فيه،الرمز فى الكاس والسلك لمس فيه،جاتلو الاشارة معنويه والحب ذات فى قلبه النار،واللى بيحب بتبان على الانوار،اصل الحب بيعلم الاسرار،خمر الجلاله طاب والخمر مع الخمار.
اللى درا اندرى عايش مع بكاه،خايف وشايف وسامع كل ما يراه،ابن المدد لو سليم يبقا سلاحه معاه،وديما يجدد بالندى معنا،يا ابن الطريق انتبه،اللى تعين تبين سكينه الرجال ذبحاه،ابن المدد فى المدد فى المعنى ليه معناه،واحد الغرام دلعه والتانى دمع العيون عطاه،مريد وقلبه اتصل قلى مين اللى رواه،اللى على بينه غربال الطريق نقاه.
تسرنا زيارتك رأيك يهمنا